معیارهای انتخاب اتصالات لوله
مواد تشکیل دهنده اتصالات لوله معمولا از جنس همان موادی است که برای لولهها یا تیوبهایی که قرار است به این قطعات متصل شوند، می باشند. به عنوان مثال فولاد، کلرید پلی وینیل (پی وی سی)، مس یا سایر مواد پلاستیکی یا فلزی. علاوه بر آن، هر مادهای که توسط دستورالعملها و استانداردهای مربوطه مجاز شناخته شده است را نیز میتوان برای ساخت اتصالات استفاده کرد. به عنوان مثال استفاده از اتصالات ساخته شده از جنس برنج برای اتصال به لولهها یا سیستمهای لولهکشی مسی متداول است. مواد استفاده شده در ساخت اتصالات لوله باید بتوانند معیارهای خاصی را برآورده سازند که در ادامه به آنها اشاره شده است:
- این مواد باید با سایر مواد به کار گرفته شده در سیستم سازگار باشند.
- این مواد باید با مایعات یا موادی که از طریق آنها انتقال پیدا میکند سازگار باشند.
- این مواد باید بتوانند دماهای نوسانی داخل و خارج از سیستم را تحمل کنند.
- این مواد باید با سطوح مختلف فشار سازگار باشند.
- آتش سوزی، زلزله و سایر عوامل پیشبینی نشده نیز میتوانند روی مواد مورد استفاده در اتصالات لوله تاثیرگذار باشند.
- ویژگیهای مواد استفاده شده در اتصالات لوله و ساخت و تولید آنها به نوع کاربری این اتصالات وابسته است.
- لازم ست به منظور بهینهسازی فرآیند انتخاب، کاربر مشاوره لازم را با تامینکنندگان اتصالات لوله داشته باشد.
- مواد مورد استفاده در فرآیند ساخت و تولید باید با استاندارهای مشخصی مانند BSP, NPT, ASME, ASTM, DIN, JIS و ... سازگاری داشته باشد.
- مرحله پرداخت و پوشش محصول نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. لازم به ذکر است که تمامی اتصالات لوله باید پوشش مناسبی داشته باشند، چرا که اتصالات لوله به طور دائم در معرض شرایط سخت محیطی قرار خواهند گرفت. مقاومت در برابر خوردگی برای اتصالات لوله یک ضرورت اجتناب ناپذیر خواهد بود.
ASTM International: انجمن متریال و آزمایشات آمریکا
این انجمن یکی از بزرگترین سازمانهای دواطلب توسعه دهنده استانداردها در جهان است. استانداردهای ASTM فرآیندهای خاص تولید مواد را تعریف کرده و مقادیر دقیق ترکیبات شیمیایی اتصالات لوله را با ذکر درصدهای مقادیر مجاز کربن، منیزیم، نیکل و ... و با اشاره به گریدها مشخص کرده است.
این سازمان یک نهاد معتبر علمی و تکنیکال است که به صورت داوطلبانه استانداردهای مواد، محصولات، سیستمها و خدمات را توسعه داده و منتشر میکند. ASTM نامی معتبر و قابل اطمینان برای استانداردها به شمار میرود. استانداردهایی که توسط این سازمان پوشش داده شدهاند انواع مختلفی از لولهها، تیوبها و اتصالات، به ویژه آنهایی که از فلز ساخته شدهاند را در بر میگیرد. این استانداردها کاربریهای دمای بالا، کاربریهای معمولی و کاربریهای ویژه مانند محافظت در برابر آتشسوزی را پوشش میدهد. استانداردهای ASTM در 16 بخش و 67 جلد منتشر شده اند.
UNS: سیستم شمارهگذاری یکپارچه
علاوه بر ASTM، سیستم شمارهگذاری یکپارچه نیز برای شناسایی انواع مختلف آلیاژها به وجود امده است. این را نمیتوان به عنوان مدرک پروژه به شمار آورد، اما می توان آن را به مدارک مختلف ASTM مرجع داد.
Alloy numbering systems vary greatly from one alloy group to the next. To avoid confusion, the UNS for metals and alloys was developed.
سیستم شمارهگذاری آلیاژها از یک گروه آلیاژ به گروه آلیاژ دیگر متفاوت است. از این رو UNS برای جلوگیری از سردرگمی به طور جداگانه برای فلزات و آلیاژها منتشر شده است. شماره UNS یک مدرک پروژه به حساب نمیآید، زیرا به روش خاصی از تولید و ساخت برای تهیه و تامین مواد اشاره نمیکند. UNS در واقع ترکیب شیمیایی ماده را نشان میدهد. فهرستی از علائم اختصاص یافته UNS در تصویر نشان داده شده است.
Some ASTM materials are compatible with specifications from other countries, such as BS (Britain), AFNOR (France), DIN (Germany), and JIS (Japan). If a specification from one of these other countries either meets or is superior to the ASTM specification, then it is considered a suitable alternative, if the project certifications are met.
