ASTM A105/ A105 M-98, این مشخصه استانداردهای مربوط به اجزای پایپینگ فولاد کربنی فورج را پوشش میدهد که عبارتند از فلنجها، اتصالات، شیرها و اجزای مشابهی که در سیستمهای فشار و در شرایطی با دمای محیطی بالا استفاده میشوند. مواد مورد استفاده شده در ساخت این اجزا باید در معرض عملیات حرارتی قرار گیرند (آنیل کردن، نرمالیزه کردن، تمپر کردن و یا کوئنچ کردن). علاوه بر آن این مواد باید با مقادیر کرین، منگنز، فسفر، گوگرد، سیلیکون، مس، نیکل، کروم، مولیبدن و وانادیوم مطابقت داشته باشند. قطعات فورج نیز باید تحت آزمایشهای تنش، سختی و هیدروستاتیک قرار بگیرد؛ آزمایش هیدروستاتیک تنها در زمانی که مورد نیاز باشد انجام خواهد شد. در ضمن، مواد و مصالح مورد استفاده باید الزامات مربوط به استحکام کششی، تنش تسلیم، ازدیاد طول، کاهش سطح و سختی را نیز برآورده سازند. علاوه بر آن راهنمای مربوط به عملیات تعمیر و نگهداری با استفاده از جوشکاری مجدد و نیز چگونگی علامتگذاری محصولات نیز آورده شده است.
ASTM A181 M-95 b Class 60, ASTM A181 M-95 b Class 70,؛ این مشخصه مربوطه به ویژگیهای اتصالات، قطعات شیرها و اجزای مورد نیاز برای کابریهای معمولی است که قطعات فورج غیر استاندارد هستند. قطعات فورج شده که برای این مشخصه تعریف شده است به حداکثر وزن lb 10000 (Kg4540) محدود است. قطعات فورج بزرگتر احتمالا در گستره استاندارد A266/A266M خواهد گنجید.
ASTM A694/ A694M (F42, F46, F48, F50, F52, F56, F60, F65, F70), این مشخصه ویژگیهای مربوط به قطعات فورج فولاد کربنی و آلیاژی برای فلنجها، اتصالات، شیرها، و قطعات به کار رفته در کاربریهای با فشار بالا را در بر میگیرد. در این موارد باید فرآیند آنالیز حرارتی شیمیایی فولاد انجام شود و فولاد نیز باید با الزامات تعیین شده برای ترکیبات شیمیایی مطابقت داشته باشد. علاوه بر آن، مواد استفاده شده باید نیازمندیهای مربوط به ویژگیهای کششی و آزمایشات مربوطه را برآورده سازند.
ASTM A515/ A515M (Gr.55, 60, 65, 70), این مشخصه مربوط به ویژگیهای تعریف شده برای پلیتهای فولادی کربن-سیلیکونی است که به طور عمده در کاربریهای دمای متوسط و بالا، و در بویلرهای جوش داده شده و سایر مخازن تحت فشار مورد استفاده قرار میگیرند. پلیتها در سه گرید مختلف در دسترس هستند که سطوح مقاومتی متفاوتی نیز دارند: رتبه 60، رتبه 65 و رتبه 70. فولاد باید کشته شده و به گونهای تولید شود که الزامات ساختار درشت دانه آستنیتی را داشته باشد.. علاوه بر این باید با نیازهای شیمیایی تعریف شده نیز همخوانی داشته باشد و به این منظور، آزمایش تنش نیز باید روی آن انجام شود.