انواع تیوب:

تیوب بدون درز تیوبی است که هیج خط درز جوشی ندارد. این تیوب در بهترین حالت یک تیوب فلزی مستحکم است که دو سر آن بدون استفاده از روش اتصال جوش، به تیوب دیگری متصل شده است. این تیوب‏ها در یکی از دو سر خود و یا در هر دو سر رزوه‏هایی دارند که می‏توان یا کمک آن‏ها، تیوب را به سر یک تیوب توخالی دیگر و یا یک لوله پیچ کرد.

وجود هر گونه خط اتصال روی تیوب جوش داده شده یک نقطه ضعف برای این محصول به شمار می‏رود. اما اگر تیوب از نوع بدون درز باشد کاملا مستحکم است و می‏تواند هر گونه نیرو و فشار صنعتی مختلف را تحمل کند.

یک تیوب بدون درز را می‏توان از انواع مختلف آلیاژها و فلزات مثل ساده کربنی، زنگ نزن، مولیبدن یا تنگستن ساخت. تیوب‏های بدون درز در آن دسته از کاربردهای صنعتی مورد استفاده قرار می‏گیرند که نیازمند تامین بیشترین میزان ایمنی هستند. برای تولید تیوب بدون درز، یک بلوک جامد قبل از کشش برای رسیدن به اندازه دلخواه توسط یک پلاگ سوراخ کننده سوراخ می‏شود.

برخی از تفاوت‏های بین تیوب‏های بدون درز و تیوب‏های درزدار به شرح زیر است:

- یک تیوب بدون درز از اکسترود کردن و کشیدن یک بیلت ساخته می‏شود، در حالی که تیوب درزدار از نواری تولید می‏شود که نورد و جوش داده شده است.

- از آن جایی که تیوب بدون درز طیف گسترده‏تری از اقدامات ایمنی را در بر می‏گیرد، گران‏تر از تیوب جوش داده شده است.

- تیوب بدون درز نسبتا از نظر اندازه طولی کوتاه است در حالی که تیوب جوش داده شده را می‏توان در اندازه‏های ممتد و دراز تولید کرد.

- تیوب بدون درز معمولا هیچ علامتی از خوردگی نشان نمی‏دهد مگر آن که در معرض محیطی با درجه خورندگی بسیار شدید قرار بگیرد؛ در حالی که احتمال خورده شدن ناحیه جوش در تیوب درزدار بسیار زیاد است. ناحیه جوشکاری شده یک ناحیه ناهمگن است، به همین دلیل تیوب درزدار قابلیت انعطاف کمتری را از خود نشان می‏دهد و در برابر خوردگی مقاومت کمتری دارد. اگر چه از نظر اندازه از تنوع بیشتری برخوردار است. این مشکلات در یک تیوب بدون درز وجود ندارد و به همین دلیل در برابر خوردگی مقاومت بیشتری دارد.